Α. Η βιωσιμότητα των Νευρομυθών

Οι Grospietsch and Mayer (2021a) υποστηρίζουν ότι οι Νευρομύθοι μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορά, να είναι πολύ ανθεκτικοί στην αλλαγή και να διευκολυνθούν ή να ενδυναμωθούν από αντίστροφα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει επειδή η απλή αναφορά σε ένα αξέχαστο επιστημονικό μύθο μπορεί να οδηγήσει στην μακροπρόθεσμη συγκράτηση του (αντίστροφο αποτέλεσμα της οικειότητάς). Επιπλέον όταν υπάρχουν πολλά επιστημονικά επιχειρήματα ενάντια σε ένα επιστημονικό μύθο, μπορεί να κάνει τον πιο απλά σχηματισμένο μύθο να φαίνεται ακόμη πιο ελκυστικός. Επιπρόσθετα, όταν οι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι για ένα επιστημονικό μύθο, η επεξεργασία των αντεπιχειρημάτων μπορεί να αλλοιωθεί, οδηγώντας-είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα- σε μία επιπλέον ενδυνάμωση του ίδιου του επιστημονικού μύθου.

Ο Paul A. Howard-Jones (2014) λέει ότι οι νευρομύθοι είναι παρανοήσεις σχετικές με τον εγκέφαλο, οι οποίες ανθίζουν, όταν οι πολιτιστικές συνθήκες προστατεύουν τους νευρομύθους από μια διαδικασία ελέγχου. Κάποιοι άλλοι νευρομύθοι που υπάρχουν εδώ και καιρό, υπάρχουν κάτω από την πώληση προϊόντων για εκπαιδευτικούς, και αυτό τους βοήθησε να εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αυθεντική επικοινωνία αναμεσά στην Νευροεπιστήμη και την Εκπαίδευση έχει αναπτυχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, αλλά πολλές προκαταλήψεις και καταστάσεις, σχετικά με τους Νευρομύθους, παραμένουν ακόμη, με συνέπεια να παρεμποδίζουν τις προσπάθειες εισαγωγή ιδεών για τον εγκέφαλό στην εκπαιδευτικό τρόπο σκέψης.