Την τελευταία δεκαετία έχουν διεξαχθεί διάφορες μελέτες σε περισσότερες από 20 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο για να υπολογιστεί η επικράτηση των «πιστεύω» για τον νευρομύθος ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς (Torrijos-Muelas et al., 2021). Οι Ferrero et al. (2016) διεξήγαγαν μια εκτεταμένη μετά-ανάλυση για να αναφέρουν την πολιτιστική επιρροή στην επικράτηση 12 Νευρομύθων ανάμεσα στους καθηγητές, όπως την ίδια αναφορά είχαν κάνει και κάποιοι άλλοι ερευνητές νωρίτερα (Pasquinelli, 2012; Howard-Jones, 2014; Δεληγιαννίδη και Χάουαρντ Τζόουνς, 2015; Pei et al., 2015). Τα ευρήματα του Ferrero (Ferrero et al., 2016) ανέδειξαν την ύπαρξη πολιτιστικών παρερμηνειών ακόμη και για Νευρομύθους, γκα του οποιους υπήρχαν όμοιες απόψεις σχετικά με αυτούς σε δέκα συνολικά χώρες. Όπως δήλωσαν και οι συγγραφείς, παρόμοιες εκτεταμένες παρερμηνείες σχετικά με τους Νευρομύθους, μπορούν να βρεθούν σε διάφορε χώρες με διαφορετική κουλτούρα(Dekker et al., 2012; Howard-Jones, 2014; Gleichgerrcht et al., 2015; Ferrero et al., 2016; Bailey et al., 2018). Από το 2016, πολύ περισσότερες επιστημονικές πληροφορίες για τους Νευρομύθους υπάρχουν διαθέσιμες, δεδομένης της εξέλιξης της Νευροεκπαίδευσης. Ο Howard Jones αναφέρει ότι οι καθηγητές σε χώρες με πολύ διαφορετικές κουλτούρες έχουν αποκαλύψει ψηλά ποσοστά «πιστεύω» σε πολλούς Νευρομύθους. Αυτή η συχνότητα μπορεί να αντανακλά το γεγονός ότι η Νευροεπιστήμη σπάνια περιλαμβάνεται στην εκπαίδευση των καθηγητών, οι οποίοι επομένως δεν είναι ικανοποιητικά προετοιμασμένοι να είναι κριτικοί προς ιδέες και εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία διεκδικούν μία Νευροεπιστημονική βάση.