Taking an in-depth look into recent years of research in neuromyths, we can affirm they exist and persist among students, teachers, coaches, educators, and head teachers. The distance between neuroscience and education is still too great. Additionally, they have difficulties in accessing to the latest findings due to the absence of scientific literature in their mother tongue or the weakness of science communication. Howard-Jones, P. A. (2014) found reasons for the lack of knowledge among educators about science and the brain. Some of them are mentioning below:
- Promises goes along with Recommendations: οι ενδιαφερόμενοι καθηγητές και μαθητές συχνά αποτυγχάνουν να σκεφτούν ότι η Νευροδιδακτική είναι κάτι περισσότερο από μία εύλογη έννοια -μπορεί να είναι και ένας μύθος όταν εφαρμόζεται λανθασμένα. Για παράδειγμα, οι πιο πάνω υποσχέσεις συχνά συνοδεύονται με συστάσεις όπως " Ο εγκέφαλος μας θέλει να τον χρησιμοποιούμε ολόκληρο και όχι μονάχα ένα μέρος”, “Ο εγκέφαλος απευθυνθείται και στα δύο ημισφαίρια στον ίδιο βαθμό”, or “Δώστε προσοχή στο κατά πόσο είστε οπτικός, ακουστικός ή απτικός τύπος μαθητή”.
- Οι συστάσεις συνοδεύονται με Νευρομύθους Numerous empirical studies reveal widespread endorsement of such misconceptions on the topic of learning and the brain both among the public at large and among pre-service and in-service teachers (e.g., Dekker et al., 2012; Ferrero et al., 2016). Ακόμη και διευθυντές, βραβευμένοι καθηγητές, αλλά και πανεπιστημιακοί, ευρέως, υποστηρίζουν Νευρομύθους όπως το ότι "χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας”, “μαθησιακές διαφορές λόγω χρήσης ημισφαιρίου”, or the “ύπαρξη μαθησιακών στυλ” (Horvath et al., 2018; Zhang et al., 2019).
- Οι νευρομύθοι συνοδεύουν εκπαιδευτικά προβλήματα Από την μια, αυτό είναι προβληματικό επειδή θα μπορούσε να οδηγήσει αυτούς που κάνουν διαλέξεις να μεταδώσουν λανθασμένο περιεχόμενο ή και αναποτελεσματικές μαθησιακές στρατηγικές στους μαθητές τους. Από την άλλη, η ύπαρξη νευρομύθων θα μπορούσε να σπαταλήσει τα «χρήματα, τον χρόνο και την προσπάθεια των εκπαιδευτικών» (Dekker et al., 2012, Π. 1) «του εκπαιδευτικού συστήματος και να στερήσει από διδάσκοντες και μαθητευόμενους ευκαιρίες να δαπανήσουν οικονομικές πηγές πάνω σε πιο αποτελεσματικές θεωρίες και μεθόδους, (διδασκαλία στρατηγικών μάθησης ή νοητική ενεργοποίηση).
- Τα εκπαιδευτικά προβλήματα μπορούν να συζητηθούν με διεπιστημονική επικοινωνία H μελέτη των Νευρομύθων και πως αναπτύσσονται μπορεί να παρέχει μια πολύτιμη πηγή γνώσης, όσον αφορά τις προκλήσεις στην διεπιστημονική επικοινωνία ανάμεσα στην Νευροεπιστήμη και την Εκπαίδευση, και πως αυτές οι προκλήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν. Κατανοώντας την πολιτιστική απόσταση που πρέπει να καλυφθεί ανάμεσα στην Νευροεπιστήμη και την Εκπαίδευση και τις μεροληψίες οι οποίες διαστρεβλώνουν την επικοινωνία κατά τη διαδρομή -μπορεί να υπάρξει μια νηφάλια αξιολόγηση της προόδου ανοικοδομήσεως μίας γέφυρας ανάμεσα σε διαφορετικούς τομείς και να καταγραφεί το τι χρειάζεται για να ολοκληρωθεί.
Επιπρόσθετοι πόροι