Paul A. Howard-Jones (2014) betoogt dat meer interdisciplinaire samenwerking tussen neurowetenschappen en onderwijs kan helpen om neuromythen te 'ontdekken', misverstanden te identificeren en aan te pakken wanneer ze zich voordoen, en kan helpen om concepten en boodschappen te ontwikkelen die zowel wetenschappelijk valide als educatief informatief zijn. . Er ontstaat nu een nieuw gebied dat zich op dergelijke samenwerking richt, hoewel het te nieuw is voor de vele voorstanders om er een naam voor te hebben gekozen - 'Brain, Mind and Education', 'Neuroeducation' en 'Educational Neuroscience' zijn huidige kanshebbers. Een veld gewijd aan de interactie tussen neurowetenschap en onderwijs zal niet alleen educatieve benaderingen informeren, maar kan ook wetenschappelijk inzicht stimuleren met betrekking tot de relatie tussen neurale processen en het complexe gedrag dat in de klas wordt waargenomen (ibid).