B. Waarom blijven neuromythen bestaan op scholen en hogescholen?

Als we een grondige blik werpen op de afgelopen jaren van onderzoek naar neuromythen, kunnen we bevestigen dat ze bestaan en blijven bestaan onder studenten, leraren, coaches, opvoeders en hoofdonderwijzers. De afstand tussen neurowetenschap en onderwijs is nog te groot. Bovendien hebben ze moeite om toegang te krijgen tot de nieuwste bevindingen vanwege het ontbreken van wetenschappelijke literatuur in hun moedertaal of de zwakke wetenschapscommunicatie. Howard-Jones, PA (2014) vond redenen voor het gebrek aan kennis onder docenten over wetenschap en de hersenen. Sommigen van hen worden hieronder genoemd:

• Beloften gaan samen met aanbevelingen: geïnteresseerde leraren en leerlingen vergeten vaak dat neurodidactiek meer is dan alleen een plausibel concept – het kan ook een mythe zijn als het verkeerd wordt toegepast. Bovenstaande beloften gaan bijvoorbeeld vaak samen met aanbevelingen als Onze hersenen willen dat we alles gebruiken en niet slechts een klein deel”, “Spreek beide hersenhelften in gelijke mate aan”, or “Let op of je een visuele, auditieve of haptische leerling bent”.
• Aanbevelingen gaan samen met Neuromyths Talrijke empirische studies tonen aan dat dergelijke misvattingen over het onderwerp leren en de hersenen wijdverbreid worden onderschreven, zowel bij het grote publiek als bij leraren in opleiding en in dienst (bijv. Dekker et al., 2012; Ferrero et al., 2016). Zelfs schooldirecteuren, bekroonde leraren en universiteitsinstructeurs onderschrijven neuromythen zoals "we gebruiken alleen 10% van onze hersenen”, “leerverschillen als gevolg van hemisferisch gebruik”, or the “bestaan van leerstijlen” (Horvath et al., 2018; Zhang et al., 2019). 
• Neuromythen gaan samen met onderwijsproblemen Enerzijds is dit problematisch omdat het ertoe kan leiden dat docenten onjuiste inhoud en/of ineffectieve leerstrategieën aan hun studenten doorgeven. Aan de andere kant kan het "geld, tijd en moeite" van het onderwijssysteem verspillen (Dekker et al., 2012, p. 1) en zowel docenten als leerlingen de mogelijkheid ontnemen om middelen te besteden aan effectievere theorieën en methoden (bijv. het aanleren van leerstrategieën of cognitieve activatie).
• Onderwijsproblemen kunnen worden aangepakt met interdisciplinaire communicatie De studie van neuromythen en hoe ze zich ontwikkelen, kan een waardevolle bron van inzicht zijn in de uitdagingen van interdisciplinaire communicatie tussen neurowetenschappen en onderwijs, en in hoe deze uitdagingen kunnen worden aangepakt. Inzicht in de culturele afstand die moet worden overbrugd tussen neurowetenschap en onderwijs en de vooroordelen die de communicatie onderweg verstoren, kan een nuchtere beoordeling ondersteunen van de voortgang bij het ontwikkelen van een brug tussen deze verschillende disciplines en van wat nodig is om deze te voltooien.