Torrijos-Muelas M, González-Víllora S, Bodoque-Osma AR (2021) wspominają o błędnym przekonaniu wynikającym z niezrozumienia, błędnego odczytania lub błędnego zacytowania faktów naukowo ustalonych (przez badania nad mózgiem) w celu uzasadnienia wykorzystania badań nad mózgiem w edukacji i innych kontekstach w latach 80. przez neurochirurga Alana Crockarda. Zostało to opisane jako naukowo niedokładne zrozumienie mózgu w kulturze medycznej, jednak rosnącemu zainteresowaniu relacją edukacja-mózg nie towarzyszyło właściwe wykorzystanie wyników badań. W 2007 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) ostrzegła przed nieporozumieniami na temat mózgu wśród nauczycieli, nazywając je neuromitami. Howard-Jones, PA (2014) wspomina, że Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (Organisation for Economic Co-operation and Development [OECD], 2002) definiuje neuromity jako "błędne przekonania powstałe w wyniku niezrozumienia, błędnej interpretacji lub błędnego cytowania naukowo ustalonych faktów (w wyniku badań nad mózgiem) w celu uzasadnienia wykorzystania badań nad mózgiem w edukacji i innych kontekstach" (s. 111). W tym samym okresie Herculano-Houzel (2002) opublikował pierwszą ankietę na temat wiedzy o mózgu. Zawierała ona 95 stwierdzeń wielokrotnego wyboru, 83 odnoszące się do informacji, które opinia publiczna posiada na temat badań nad mózgiem, oraz kilka neuromitów. Pięć lat później OECD napisało o rozprzestrzenianiu się neuromitów wokół (a) okresów krytycznych, (b) wieku trzech lat jako czasu, w którym decyduje się o wszystkim, co ważne, (c) wielojęzyczności, (d) osób z lewą i prawą półkulą mózgową oraz (e) 10% wykorzystania naszego mózgu jako najczęstszych neuromitów.