W odniesieniu do emocji wtórnych Christian Becker-Asano i Ipke Wachsmuth stwierdzają, że "wynikają one z wyższych procesów poznawczych, opartych na zdolności do oceny preferencji w stosunku do wyników i oczekiwań. W związku z tym emocje wtórne są nabywane podczas ontogenezy poprzez procesy uczenia się w kontekście społecznym" (Becker-Asano, Wachsmuth, 2008).
Wyjaśniają również, że Damasio używa przymiotnika "wtórny" w odniesieniu do emocji "dorosłych", które wykorzystują maszynerię emocji pierwotnych, wpływając na nabywanie "reprezentacji dyspozycyjnych", które są niezbędne do wywołania emocji wtórnych. Według Becker-Asano i Wachsmuth uważa się, że te "nabyte reprezentacje dyspozycji" różnią się od "wrodzonych reprezentacji dyspozycji" leżących u podstaw emocji pierwotnych. Co więcej, emocje wtórne wpływają na ekspresję ciała poprzez te same mechanizmy, co emocje pierwotne.
Różnice między emocjami pierwotnymi i wtórnymi można podsumować w następujący sposób:
Emocje wtórne opierają się na bardziej złożonych strukturach danych niż emocje pierwotne.
Ocena emocji wtórnych zależy znacznie bardziej od kontekstu sytuacyjnego i społecznego niż ocena emocji pierwotnych. Tak więc emocje wtórne są bardziej zależne od zdolności poznawczych agenta..
Wyzwalacze emocji wtórnych może się nauczyć oparty na historii emocji pierwotnych w powiązaniu ze wspomnieniami zdarzeń, sprawców i przedmiotów.
Wyraz twarzy agenta wyrażający emocje pierwotne może towarzyszyć emocjom wtórnym.
Emocje wtórne również modulują symulowane wcielenie agenta. (Becker-Asano, Wachsmuth, 2008)
Są nabyte, a nie wrodzone, dyspozycyjne reprezentacje. (Damasio, 1994, 136)
Według Damasio polega na wywoływaniu emocji wtórnych proces myślowy w którym rzeczywisty bodziec jest oceniany na podstawie wcześniej nabytych doświadczeń i oczekiwań wygenerowanych online. Każda drugorzędna emocja musi być najpierw wywołany przez proces poznawczy, zanim zyska potencjał, aby uświadomić agentowi. (Becker-Asano, Wachsmuth, 2008)
Z neuronaukowego punktu widzenia generowanie emocji wtórnych w dużym stopniu zależy od funkcji kory przedczołowejJak ujął to Damasio: "Przedczołowe nabyte reprezentacje dyspozycyjne potrzebne do emocji wtórnych są odrębne od wrodzonych reprezentacji dyspozycyjnych potrzebnych do emocji pierwotnych". (Damasio, 1994, 137)