Dlaczego neuromity utrzymują się w szkołach i na uczelniach?

Taking an in-depth look into recent years of research in neuromyths, we can affirm they exist and persist among students, teachers, coaches, educators, and head teachers. The distance between neuroscience and education is still too great. Additionally, they have difficulties in accessing to the latest findings due to the absence of scientific literature in their mother tongue or the weakness of science communication. Howard-Jones, P. A. (2014) found reasons for the lack of knowledge among educators about science and the brain.  Some of them are mentioning below: 

  • Promises goes along with Recommendations: Zainteresowani nauczyciele i uczniowie często nie biorą pod uwagę, że neurodydaktyka jest czymś więcej niż tylko wiarygodną koncepcją - może być również mitem, jeśli jest stosowana nieprawidłowo. Na przykład, powyższe obietnice często idą w parze z zaleceniami takimi jak Nasz mózg chce, abyśmy wykorzystali to wszystko, a nie tylko niewielką część”, “Zaadresuj obie półkule mózgowe w równym stopniu”, or “Zwróć uwagę na to, czy jesteś wzrokowcem, słuchowcem czy dotykowym uczniem”. 
  • Zalecenia idą w parze z Neuromitami Numerous empirical studies reveal widespread endorsement of such misconceptions on the topic of learning and the brain both among the public at large and among pre-service and in-service teachers (e.g., Dekker i in., 2012; Ferrero i in., 2016). Nawet dyrektorzy szkół, nagradzani nauczyciele i instruktorzy uniwersyteccy powszechnie popierają neuromity, takie jak "używamy tylko 10% naszych mózgów”, “różnice w uczeniu się wynikające z używania półkuli”, or the “istnienie stylów uczenia się” (Horvath i in., 2018; Zhang i in., 2019).  
  • Neuromity idą w parze z problemami edukacyjnymi Z jednej strony jest to problematyczne, ponieważ może prowadzić do przekazywania przez wykładowców niewłaściwych treści i/lub nieskutecznych strategii uczenia się swoim studentom. Z drugiej strony, może to prowadzić do marnowania "pieniędzy, czasu i wysiłku" systemu edukacji (Dekker i in., 2012, p. 1) i pozbawić zarówno wykładowców, jak i słuchaczy możliwości wydatkowania środków na skuteczniejsze teorie i metody (np. nauczanie strategii uczenia się czy aktywizacja poznawcza. 
  • Problemy edukacyjne można rozwiązać za pomocą komunikacji interdyscyplinarnej Badanie neuromitów i sposobu ich rozwoju może stanowić cenne źródło wglądu w wyzwania związane z interdyscyplinarną komunikacją między neuronauką a edukacją oraz w sposób, w jaki można sprostać tym wyzwaniom. Zrozumienie dystansu kulturowego do pokonania między neuronauką a edukacją oraz uprzedzeń, które zniekształcają komunikację po drodze - może pomóc w bezstronnej ocenie postępów w tworzeniu mostu między tymi różnymi dyscyplinami i tego, co jest potrzebne do jego ukończenia. 

Dodatkowe zasoby  

  • A lesson in Neuromyths, Dr. Christian Jarret, Author of “Great Myths in the Brain” (2019).  
  • ‘Neuromyths’ (2019). Prof. Paul Howard Jones, Bristol University – Extract from full lecture @ BNA2017 ((2.45’, English) 
  •  Neuromity w edukacji (2019). Dr Duncak Astle, Uniwersytet Cambridge, (2.45’, English) 
pl_PLPolish